LOOKING BACK, FEELING FORWARD


De geur van een plek die je ooit bezocht. De smaak van het eten uit de kindertijd. Een liedje dat je na vele jaren weer hoort. Dit zijn allemaal overblijfselen van het verleden die niet vaak worden beschreven in geschiedenisboeken - althans niet de traditionele - maar deze zijn wel essentieel voor hoe wij ons verhouden tot het verleden.



Looking Back, Feeling Forward


Artists

Curator
  • Marissa Karl Karlas

Photography
  • Jaimee Korbee

On show from 10.11.23 to 09.12.23

Leven we in nostalgische tijden? Het woord zelf heeft zijn wortels in het klassieke verleden. In het Oudgrieks betekent nostos 'terugkeren naar huis' en het werkwoord algein betekent 'lijden' of 'pijn voelen'. Nostalgie lijkt dus meer geschikt om heimwee te beschrijven dan een verlangen naar het verleden - een ruimtelijke dan een tijdelijke dislocatie.




GODFRIDUS DE VRIES — Waar ik je heb gevonden (Where I found you)

“Ik neem je mee naar een nieuwe, dromerige ‘virtuele wereld’ met flardes van herinneringen. Daar waar je om je heen kijkt zie je fragmenten, gebeurtenissen, objecten, kleuren patronen en ga zo maar door. Het is een verzameling van nostalgische herinneringen. Sterke zintuigen als de onvoorspelbaarheid van geur die herinneringen oproepen. Zintuiglijke prikkels en levendige herinneringen. Deze beleving wordt krachtiger gemaakt met geluid, geur en gevoel. Deze veelzijdigheid symboliseert ‘nostalgie’. Kortom, een zintuiglijke beleving in een virtuele wereld.”

Voor Godfridus de Vries is kunst en muziek en de combinatie hiervan een vorm van zelfexpressie. Om zo goed mogelijk te kunnen communiceren is een persoonlijke inbreng bepalend. Niet gehinderd door regels, aannames of gevestigde ideeën probeer hij de wereld te laten zien zoals hij haar ervaart en voelt. Dit verbeeldt de Vries in veel gevallen door middel van bewegend beeld en geluid in de vorm van amusement. Humor is een belangrijke bewogenheid en een essentieel onderdeel dat in veel van zijn werk te voelen is.


“Net als ieder mens ben ik opgezadeld met véél nostalgische herinneringen. De meeste van deze momenten waren fysiek. Ik was er echt bij, ik kon het ruiken, het was tastbaar. Gaandeweg is het mij gaan opvallen dat meer van dit soort herinneringen in digitale omgevingen plaatsvinden. Onze leefstijl krijgt stilletjes aan digitale kenmerken. Virtualiteit en realiteit gaan steeds vloeiender in elkaar over tot eenheid.”


“I will take you to a new, dreamy ‘virtual’ world with fragments of memories. Where you look, you see fragments, events, objects, colour patterns and soon. It is a collection of memories. The unpredictability of smell makes the past evoke. But as mentioned, other ‘sensory stimuli’ also make themselves known. These versatile experiences of smell, sound and feeling generate a whole of impressions that are almost incomprehensible. In short, a sensory experience in a virtual world.”

For Godfridus de Vries, art and music and the combination of these is a form of self-expression. In order to communicate as well as possible, a personal input is decisive. Unhindered by rules, assumptions or established ideas, he tries to show the world as he experiences and feels it. De Vries often represents this through moving images and sound in the form of entertainment. Humor is an important emotion and an essential component that can be felt in much of his work.

“Like every person, I am saddled with many nostalgic memories. Most of these moments were physical. I was really there, I could smell it, it was tangible. I have gradually noticed that more of these types of memories are taking place in digital environments. Our lifestyle is slowly acquiring digital features. Virtuality and reality are merging more and more smoothly into unity.”

In de Odyssee creëerde Homerus een krachtig prototype van de nostalgische persoon. Odysseus' moeizame reis terug naar Ithaka wordt gedreven door het verlangen naar een thuis, een leven, en een vrouw. In De Odyssee brengt reizen ook nieuw inzicht en begrip, maar Odysseus is zich pijnlijk bewust van de persoonlijke kosten van zo'n lange afwezigheid.


VITA KIEWIET ELISABETH DE JONGE —  Intangible Matter

Verbeelding, fantasie, dingen die je als kind van nature hebt.  Als we ouder worden, verliezen we langzaam deze bijzondere  manier om naar de wereld te kijken. We kunnen allemaal wel wat zachte zorg en magie gebruiken. Door middel van een digitaal verhalenboek nodigt ‘Intangible Matter’ uit om terug te keren naar de wereld van magie, waar alles kan en waar alles wat magisch is zinvol is. In samenwerking met Ruth van de Putte en het Residentie Orkest Den Haag heeft Vita een veelzijdig, digitaal verhalenboek gemaakt dat belangrijke thema’s aansnijdt die verteld worden aan de hand van het leven van bloemen.


Imagination, fantasy, other worlds, things that come naturally as a child. When we get older, we slowly lose this extraordinary way of viewing the world. Whereas this time is extraordinary and unimaginable. We could all use some gentle care and magic. Through a multifaceted, digital storybook, ‘Intangible Matter’ invites its viewer to return to the world of magic where anything can happen and where all that is magic makes sense.


In collaboration with Ruth van de Putte and the Residentie Orkest Den Haag Kiewiet de Jonge has created a multifaceted, digital storybook that touches upon key themes told through the life of flowers.


Misschien is het dit vermogen om een compromis te sluiten tussen twee anders onverzoenbare aspecten van de menselijke conditie - het verlangen om terug te keren naar de goede oude tijd van onze kindertijd en het besef dat dit onmogelijk is - dat nostalgie zo krachtig maakt.




AHMET LIMAN Hasret

Hasret (Turks voor ‘verlangen’) is een een digitale interactieve omgeving waarin Ahmet het huis in Turkije waar zijn vader opgroeide onderzoekt en archiveert. In deze digitale omgeving legt hij de 3D-reconstructie van het huis vast, samen met verhalen van zijn vader. Verhalen over zijn herinneringen en gevoelens aan een wereld waarin hij ooit opgroeide maar die hij achter zich heeft gelaten.

“Net als mijn ouders voel ik ook een verlangen naar de omgeving waar zij vandaan komen en de huizen in Turkije waar ze zijn opgegroeid. We bezoeken deze plaatsen bijna elk jaar. Hoe
ouder ik word, hoe duidelijker het mij wordt dat mijn gevoel van verlangen naar deze plekken anders is dan dat van hen. Deze plaatsen vertellen mij verhalen over waar ze vandaan komen en wie ze zijn. Het helpt me ook om de verschillen in ons verlangen beter te begrijpen. Een gevoel dat ervoor zorgt dat ze zich hier in Nederland misschien nooit thuis zullen voelen.”



Hasret (Turkish for ‘longing’) is a digital interactive environment in which Ahmet researches and archives the house in Turkey where his father grew up. In this digital environment, he captures the 3D recreation of the house along with stories from his father. Stories about his memories and feelings to a world he once grew up in but has left behind.

“Like my parents, I also feel a longing for the environments they come from and the houses in Turkey they grew up in. We visit these places almost every year. The older I get the clearer it is to me that my feeling of longing to these places is different from theirs. These places tell me stories about where they come from and who they are. It also helps me better understand the differences in our longing. A feeling that for them ensures they may never feel at home here in the Netherlands.”

Ahmet Liman is a Dutch/Turkish designer based in Amsterdam. His work is constantly up to date with the continuously evolving digital media and the new developing techniques. Filtering these techniques to his interest and implementing them into his work.

“Growing up in two different cultures, trained me to examine things from different perspectives. This ability developed an interest in working with contrasts as there are usually multiple sides to stories. Being able to explore and design things from different points of view, made it easier for me to not only put myself in the shoes of the storyteller but also be inside the story itself.”


Zoals de Britse schrijver L.P. Hartley (1895-1972) ooit schreef: “The past is a foreign country: they do things differently there” ofwel, het verleden is een vreemd land, ze doen de dingen daar anders. En door nostalgisch terug te kijken naar het verleden, laten we het verleden een beetje meer op het heden lijken en het heden een beetje meer op het verleden.



Looking Back, Feeling Forward is te zien van 10.11.2023 to 09.12.2023. Many gratitudes to the artists for being part of this exhibition.

Middelstegracht 87 Leiden, the Netherlands