Nu te zien
in
DIT IS HET LAND, WAAR GROTE MENSEN WONEN
Deze nieuwe tentoonstelling is samengesteld door @maaikeeverdingen. In ‘DIT IS HET LAND, WAAR GROTE MENSEN WONEN’ worden elementen uit de natuur die als “ongewenst” worden beschouwd - zoals distels en duiven - omgezet in nieuwe krachten. Onderbrekingen in de bestrating worden een eerbetoon aan onkruid. De mens word een vreemde vogel.
We brengen twee Leidse, en één Amsterdamse maakster naar TROEF om te laten zien hoe de natuur in een stad voor grote mensen overleefd.
This new exhibition is curated by @maaikeeverdingen.
In "THIS IS THE LAND, WHERE GROWN PEOPLE LIVE," elements of nature considered "undesirable" - such as thistles and pigeons - are transformed into new forces. Interruptions in paving become a tribute to weeds. Man becomes the ugly duckling.
We bring three makers to TROEF to show how nature survives in a city made for big people.
Artists
Ella Fengler
Karl Karlas
Yavne van der Raaf
Te zien van
01.04.2023 - 07.05.2023
Karl Karlas
.jpg)
.jpg)
NL Karl Karlas (1991) laat zich inspireren door het verstrijken van de tijd en de sporen die dat nalaat. Het fascineert hen hoe dit verandering teweegbrengt bij mens en natuur. Soms worden deze sporen pas na vele jaren zichtbaar; zoals stalactieten en stalagmieten in een grot. Soms verdwijnen deze sporen langzaam weer, zoals een pad in het bos dat na verloop van tijd weer dichtgroeit. Een andere keer zijn het vluchtige sporen die door regen en wind worden weggevaagd of de volgende dag door mensen worden opgepikt, zoals bladeren of sigarettenpeuken op de grond in een park, veren van een vogel of aangespoelde stukjes plastic.
Karlas is geïnteresseerd in restmaterialen van mens en natuur. Sommige bij toeval gevonden, andere met opzet verzameld. Meestal materiaal dat de meerderheid van de mensen als afval zou beschouwen. Zo wordt inspiratie gehaald uit verpakkingsmateriaal, de resten van een verlaten vogelnest of het overtollige materiaal van de verbouwing van een huis. Volgens Karlas ligt er in deze sporen altijd een nieuw verhaal verborgen.
Karlas werkt intuïtief, dit leidt vaak tot innovatieve combinaties van materialen. Deze komen voort uit associaties en experimenten die ondernomen worden tijdens een artistiek onderzoek. Bij dit onderzoek zijn de materialen het vertrekpunt en leidend in de zoektocht naar antwoorden. Met een sterk gevoel voor verbeelding worden antwoorden op vragen en esthetiek in het dagelijks leven nagestreefd. Karlas is met name gefascineerd door het ‘nog-niet-weten’.
De resulterende sculpturen en installaties laten een kruising zien tussen realiteit en surrealiteit. Het werk roept vragen op over de grenzen tussen het natuurlijke en het kunstmatige door ze op onverwachte manieren met elkaar te verbinden.
EN Karl Karlas (1991) draws inspiration from the passage of time and the traces this leaves behind. Them is fascinated by how this brings about change in both humans and nature. Sometimes these traces only become visible after many years; like stalactite and stalagmite. Sometimes these traces will slowly disappear again, such as a path in the woods that over time closes with the undergrowth once again. Yet other times they are fleeting traces that are wiped away by rain and wind or picked up by people the next day, such as leaves or cigarette butts on the ground in a park, feathers of a bird or pieces of plastic that have washed ashore.
Karlas is interested in leftover materials from both humans and nature. Some found by chance, others collected deliberately. Mostly material that the majority of the people would consider to be waste. For example, inspiration is taken from packaging material, the remains of an abandoned bird's nest or the surplus material from the renovation of a house. According to Karlas there is always a new story to be found in these traces.
Karlas works intuitively which means that choices are made instinctively during the artistic research process. This leads to innovative combinations of materials. These come from associations and experiments with said materials. When conducting artistic research the materials are the starting point and guiding element. With a strong sense of imagination answers to questions and aesthetics in everyday life are pursued. Karlas is specifically fascinated by the ‘not-yet-knowing’.
The resulting sculptures and installations show a cross between reality and surreality. The work raises questions about the boundaries between the natural and the artificial by connecting them in unexpected ways.
Ella Fengler
.jpg)
NL Ella Fengler is een Amsterdamse kunstenaar die verhalen vertelt in video, textiel en print. "Alles komt voort uit een diepgaande interesse in hoe de mens en verschillende wereldculturen zich manifesteren in objecten, poëtisch taalgebruik, muziek, dans en rituelen. De uitingen van identiteit die ik onderzoek en maak hebben een mythische lading en streven naar verbinding met de natuur. In mijn werk gebruik ik aardse materialen als krijt, klei of het lichaam om eigen werelden te maken waarin verschillende media in elkaar over kunnen vloeien. Deze werelden brengen sensitieve perspectieven aan het licht. Details van kleinschalige verhalen die hinten naar grotere verhalen."
Haar installatie Mythologies of weeds, interruptions between the paving is een eerbetoon aan (on)kruid. Zes planten (brandnetel, heermoes, distel, klaver, haagwinde en paardenbloem) die vaak ‘ongewenst’ zijn worden nieuwe mythes toegekend om de bezieling van de natuur in de stad te herintroduceren. In de foto- en videoprojectie ontstaan nieuwe narratieven over onze verschillende relaties met de natuur. De handgeweven weefsels eren de grilligheid van de zes planten. Fragiel, maar hardnekkig. Stekend, maar zacht. Contrasterend, maar versmolten.
EN Ella is an artist from Amsterdam who portrays stories in video, textiles, and print. "My work stems from a deep interest in how humans and different world cultures manifest themselves in objects, poetic language, music, dance, and rituals. The expressions of identity that I research and create have mythical connotations and seek a connection to nature. I use raw materials such as chalk, clay, or the body in my working process to create worlds in which different media can merge. These worlds reveal sensitive perspectives. Details of small-scale stories that hint at bigger ones."
Yavne van der Raaf
.jpg)
NL Last of our Great People In This Land is Yavne van der Raaf (1995) ziet zichzelf als een vleesgeworden combinatie tussen een geodriehoek en een losse pols, geserveerd in een gebarsten ovenschaal mét een flinke korrel zout en een nog grover gemalen korrel peper. Met een achtergrond in de neerlandistiek en de typografie weet ze meerdere aspecten van taal te combineren en te bevragen, in zowel schrift als beeld. Yavne gelooft in de kracht van intertekst en is er niet vies van om een knipoog te geven aan (al dan niet) culturele voorgangers. Juist op het kruispunt van die flirt ontstaan de mooiste dingen - wellicht dikgedrukt, cursief, onderstreept.
Voor het werk "Het Verhouden" flirt Yavne met verscheidene disciplines; enerzijds het door haar zo geliefde alfabet, anderzijds "wetmatigheden" vanuit bèta-perspectief. In een drieluik combineert ze letters met de fibonacci-reeks, de gulden snede en de chaos. De moderne stad zit er vol mee, suggereert ze: van de verhoudingen tussen deuren en ramen naar hoe wij ons verhouden tot elkaar.
EN Yavne van der Raaf (1995) envisions herself as an incarnated combination of a geo triangle and a loose cuff, served in a chappy oven dish, taken with a grain of salt and even coarser ground pepper. Coming from a background of Dutch studies as well as typography, she combines and questions multiple aspects of language, both in text and image. Yavne believes in the power of intertext and doesn't averse flirting with, whether or not, cultural utterances done before. Especially on that flirtatious intersection, the most beautiful things can occur - perhaps bold, cursive or in italic.
For her work "The Relating", Yavne flirts with multiple disciplines; on one hand the alphabet she adores, on the other "laws" from a beta-perspective.